مصرف خوراکی آویشن دارای اثر خلط آور و ضد سرفه ی خوبی میباشد به همین دلیل در بسیاری از محصولات به ویژه به صورت شربت از آن تهیه شده است. آویشن گیاهی است علفی، دارای شاخه های زیاد و چوبی به ارتفاع تا ۳۰ سانتی متر که در نواحی کوهستانی در بین تخته سنگ و به ویژه در کشورهای اروپایی می روید. ساقه های آویشن پوشیده از کرک و برگهای کوچک زیادی است. برگهای آن کوچک لوزی شکل نوک تیز و به صورت متقابل بر روی ساقه قرار دارند. این برگها به رنگ خاکستری روشن و با بوی بسیار نافذ است و دارای دم برگ های کوچکی نیز می باشد. گل ها کوچک، گلی رنگ و یا سفید و به صورت مجتمع در انتهای ساقه قرار گرفته اند. قسمت مورد استفاده ی گیاه گل و به ویژه برگهای آن است. این گیاه به طور محدود و برای تهیه ی داروها در ایران کشت می گردد.
مصرف آن به صورت پودر در بعضی ادویه جات و ترشی هاست، هم چنین به طور مستقیم و یا همراه با دیگر گیاهان به عنوان بو مزه و ضد نفخ در صنایع غذایی مصرف زیادی دارد
اثرات مهم آویشن:
مصرف خوراکی آویشن دارای اثر خلط آور و ضد سرفه ی خوبی می باشد. به همین دلیل محصولات زیاد به ویژه به صورت شربت از آن تهیه شده است. هم چنین در برونشیت، سیاه سرفه و نزله ها به خوبی میتوان از آن استفاده کرد. خاصیت ضد میکروب تیمول بسیار قوی و حدود ۲۵ بار از فنل در مورد تعدادی از میکروب ها، بیشتر است.
هم چنین در بعضی محصولات موضعی به عنوان ضد خارش ضد میکروب مالشی قرمز کننده و محرک محلولهای حمام و محلولهای غرغره برای کاهش تورم دهان و گلو مصرف میشود کاربرد دیگر آویشن مصرف آن به صورت پودر در بعضی ادویه جات و ترشی هاست هم چنین به طور مستقیم و یا همراه با دیگر گیاهان به عنوان بو، مزه و ضد نفخ در صنایع غذایی مصرف زیادی دارد. در طب عوام اکثراً به خاطر اثرات مسکن، ضد اسپاسم و ضد نفخ از آن استفاده می کنند.
مهمترین اثرات گزارش شده آویشن باغی:
سقط کننده جنین آلرژی زا ضد درد ضد آلرژی ضد آلزایمر، ضد آرتریت ضد میکروب، ضد سلولیت ضد باکتری، ضد سرطان ضد ادم ضد التهاب، ضد موتاژن، ضد اکسیدان، ضد تب ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم ضد قارچ ضد کرم، ضد احتقان، ضد سرفه ضد نفخ، ضد زخم داخلی، ضد کرم آسکاریس ،قابض باز کننده و برونش ها، آنتاگونیست کلسیم، معرق، خلط آور کاهش دهنده ی چربی خون کاهش دهنده ی پرفشاری خون محرک سیستم ایمنی بدن ، حشره کش ، کاهش دهنده ی ترشحات بزاقی، مسکن و محرک
طریقه و میزان مصرف آویشن
تهیه چای آویشن:
بر روی ۲ گرم از پودر برگ آویشن یک لیوان آب جوش ریخته و پس از ۱۵- ۱۰ دقیقه صاف کرده و می نوشیم.
داروهایی گیاهی تهیه شده از آویشن اکثراً به شکل مایع و شربت می باشند که با استفاده از راهنمای همراه دارو باید مصرف شود. هم چنین به صورت تی بگ های مختلف که اکثراً حاوی ۲ گرم پودر و یا خرد شده ی برگ آویشن است، در دسترس قرار می گیرد.
خواص دیگر آن شامل خاصیت ادرار آور ضد عفونی کننده ی مجاری ادرار و ضد کرم است.
عوارض جانبی
تاکنون در مورد عارضه ی جانبی ناشی از مصرف مقادیر خوراکی آویشن یا فرآورده های وابسته گزارشی داده نشده است؛ ولی ممکن است در موارد معدودی دردهای شکمی را ایجاد نماید و یا باعث گرفتگی موقتی گردد. نکته ی دیگر آن که استفاده ی داخلی از تیمول با وجود کولیت نارسایی قلبی و در زمان حاملگی توصیه‌نمی گردد.
مقدار مصرف عادی آن برای افراد بالای یک سال
۳ الی ۶ گرم برگ خشک در یک نوبت و روزی ۱ الی ۳ مرتبه تکرار این مقدار میباشد.
افراد کم تر از یک سال ۰/۵ الی ۱ گرم از گیاه یا معادل آن از فراورده های آویشن را روزی چند مرتبه میتوانند مصرف کنند.
همچنین میزان مصر تنتور آن ۴۰ قطره تا سه بار در روز از این مقدار برای بزرگسالان و تا یک ششم این مقدار برای افراد زیر یک سال مناسب است.
مصرف شربتهای مختلف بر حسب دستور کارخانه ی سازنده میباشد. افزون بر این دم کرده ی ۵ گرم درصد میلی لیتر آب ، به عنوان غرغره با دهان شویه و یا مصارف موضعی توصیه شده است.
مصرف آویشن در حاملگی و شیردهی
گرچه ممکن است مصرف در این دوران خطراتی در بر نداشته باشد ولی چون مطالعات در این مورد کامل نشده است لذا بهتر است مصرف با نسخه ی پزشک صورت گیرد.
